Inną, mniej przyjemną cechą żywych organizmów jest to, że chorują. Kiedy człowiek jest chory nie czuje się dobrze, co daje rozmaite objawy. Część schorzeń może zagrażać nawet naszemu życiu i wtedy potrzeba szybkiej i dobrze dobranej terapii.

Z roślinami sprawy mają się podobnie. Katalog chorób roślin jest całkiem bogaty i zazwyczaj mają one charakter bakteryjny. W naturze występują bowiem drobnoustroje, które można by porównać do znanych nam wirusów.

Jeśli zaatakują one daną roślinę, ulegnie ona stopniowej degradacji, chyba że sięgniemy po właściwe „leki”. Czasami nawet potężne drzewa, a więc naprawdę spore rośliny, są leczone pod kątem chorób. Świetnym przykładem jest kasztanowiec, którego bardzo powszechnie atakuje szrotówek kasztanowcowiaczek, którym zajmiemy się w kolejnym wpisie.

Są też schorzenia, których przyczyny są mniej namacalne i tym samym leczenie rośliny jest znacząco utrudnione. Czasami kwiat zwyczajnie zaczyna marnieć, pomimo tego, że nic nie zmienialiśmy w sposobie jego hodowli. W końcu obumiera, a my nie znamy faktycznego powodu.